Cefapişe söndür ki aklım aç güneşine
Kaybediyorum keza böyle
Nalbura takılıyorum, şeritlerden görüyorum yaşça büyük abilerin camlarına
Gömüldü izi çıkar sonra
Her şey teorik, hepsi safsata
Bu pişmanlığın ah yanımda olsanı
Olması gereken hiçbir şey değil bu
Korktuğum için kaçıyorum ya senden
Sen kaçma diye
Başka pişmanlıklar yaşamadan evvel seni tatmalıyım
İstanbul'u dudaklarınla adımlayalım
Yastığımızı alıp stadyumlara gidelim
Ne olur koca İzmir küçücük olursa bize
Tekerleklerime nasır bağlarım
Şimdi uyuyorsun ya sen
Uyan, uyan da bak Kadıköy ayaklarımızın altına gri çarşafları seriyor yürüyelim diye
Ben biliyorum
Ben biliyorum dememem gereken taksirleri
Bir gün ağlıyor
Koca bir gün ağlıyor parmaklarıma ya
O yüzden bilmiyorum ağlamak ne demek
Kendimi üzdüm
Şimdi bilmiyorum da sen,
Nasıl olursa
Ne
-Enes Bozkurt
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder