Bu benim karanlığa hüznüm
Gün doğmasın gerekirse
Polonyalı asilzadelerin yıllar süren işçileriyle
Bir gün farklı bir kıtaya kaçarız
Yenisahra'dan Rıhtım'a gitmeye benzer
Sadece yürüyerek boğazları delerim
Ve Chicago'ya yaraşır bir öfkem yok hala
Ruhum çelik gibi? Hayır, onurum? Hayır kalbim? Ruhum.
Taş taşır taşralılar taşar taşeron taşıtları
Şimdi biriktirip kinini kınına saklar
Ve kılıcını çekerse bu kendisi için de tehlikelidir
Bir ideolojiye dönüşür başkaldırısı
Benim uykularım bana böyle hizmet ediyor
-Enes Bozkurt
