Hangi birini anlatayım

Gözlerin fayanslardan yırtıklar taşır
Ataşehir sapağından sapmış bir Göztepe yolcusu gibi:
Çığlıklarımı öyle susma, damarlarım benim arkadaşlarıma taahhütler sunmuştu oysa

Bir insan nasıl sadece kalp değilse bir insan olmadığı gibi
Sen babamdan daha girişkendin ben hakkında
Bir şehri tersinden cümle etmek
Bir senaryo değildir yağmur yağsa bile
Ve yağdıkça Ankara da kıpkırmızıya bulanıyor

Beni dinle, beni duy, beni gör
Tren kalkıyor ve en az 5 şehir geziyor
Layığı olduğu kadar barlar da hemşirelere gebe
Ve tam duymamam gereken bir şey oluyor
''Adımla sesleniyor birine bir kül perisi''
Merdivenlerden çıkarken seni görüyorum
Da, sen sanki bir başkasıymışcasına

İnsanlardan bahsediyorum
Arkadaşıma kendimden bahsediyorum
Bir bira, sonra?
En son hatırladıklarım da bunlar
Bazen duygularımı kaybediyorum
Sonra hiç aramadığım bir anda karşıma çıkıveriyorlar
Aydın'a yürüyerek gidiyormuşum gibi

-Enes Bozkurt