İstanbul distopyası

Ben seninle gecemi gündüz etmeye varım
İstanbul'da da
45 Berlin'inde
Setif'inde
98 Zaire'sinde
Kandahar'da da
Hem baksana ne güzel top koşturuyor bi çocuk
Kiev'de
Viyana'da
Ya da çene kemiğinden bir kurşun girmeyecek ne de olsa
Zürih'te bir pansiyonda
Bak toplarız tası, iki ile beşi
Vancouver'a yerleşiriz
Los Angeles'dan bahsetmiyorum bile
Çünkü doğmadık
Bilmiyoruz şansımız var mıydı Sana'da

Bir şehri var mı bu dünyanın bana da
Seninle gecemi gündüz etmeye
Çünkü Eskişehir'ler sonra Bağdat
Bağdat da eskiden koca Bağdat'tı
Burak bana borç vermiyor bugün
Yoksa gömerdim İsrail'i karanlıklara

Rosario'dan bir ricam var
Benim için bir gol at Angel
Nijerya kaç dolar kazanabilir bir günde?
Fransızlar da mı Cezayir'den insan ithal ediyor?
Sevdiğinde yok bu dünyayı
Viyana asırlar sonra Karakas yönetimi altında
Bogota büyük adam olmuş
Gel de biz gidelim Agarta'ya yerleşelim
Ama seninle ihtiyacı var mı dünyanın ütopyaya

Gel biz gidelim,
Bu network'ü George Orwell yazmış
Biz karakter bile değiliz!
Oturup bira içeriz mazgallarda
Uzatırız bacaklarımızı olup biteni izleriz
Bazen tükürürüz Washington'dan aşağıya

-Enes Bozkurt