Gece 1de oyuncakçılar kapatıyormuş
Açık bir tekel buldum
Elimde sigara, burası senin mahallen
Bak bu yoldan geçmiştik
Çağdışı bir nesneyi kulaklarıma sıkıyorum
Çünkü sen, çünkü
Çünkü sen saçlarımın rengini çok iyi bilirdin
Hem ayrıca alnını alnıma dayadığını unutmamış olmalısın
Bu yoldan defalarca yürüdüm
Gerek Schubetle gerek Mozartla
Şimdi Beethoven eşlik ediyor her parkeye bastığımda bana
Bir cellat bekliyor aklıma geldikçe
Aklıma gelmezse iyi
Öylece yürürüm
Belediye birkaç kabahat açacakmış camlara
Bu her çöp poşetinin üzerine damgalı
Tam geçerken bir kapı açıldı
Sen değil
Senin için gelmedim ben
Yolumun üstü
Karşı kaldırıma bile geçmedim hatta
Bir gün gerçekten kaybolan bir adam gördüğümde
Bu saatlerde olmalı
Aa bak yeni bir bina inşa ediyorlar buraya
Yepyeni bir meydan bitiyor
Burası benim çocukluğum
Yani diyorum ki; geçtiğimiz senelerde çocuktum
Bu yol boşsa herhal medeniyetin suçudur
İntihar edecek olsam
Önce bir şiir açardım, sonra
Bilmiyorum, intihar edeceksem şöminem olmalı
Bir de sonbahar günü
Eylülün sonu, belki ekimin biri
Yağmur çok şiddetli ve şöminenin sesini duymalıyım
Ve Ece Ayhan yalnız bırakmamalı o sırada
"Geceleri Galata'da gülerken bacaklarımız uzamış, alıştık artık..."
Ve pat!
Eski bir beylik tabancası ne arıyor odamda?
-Enes Bozkurt
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder